معنی دسیسه کردن
لغت نامه دهخدا
دسیسه. [دَ سی س َ / س ِ] (از ع، اِ) دسیسه. مکر. حیله. توطئه. فتنه. عداوت. ج، دَسائس، دَسایس. و رجوع به دسیسه شود.
- دسیسه باز؛ حیله باز. مکار. فتنه گر.
- دسیسه بازی، عمل دسیسه باز.
- دسیسه کار، توطئه چین. مکار. فریب کار.
- دسیسه کاری، عمل دسیسه کار.
- دسیسه کردن، توطئه کردن. توطئه چیدن.
فارسی به انگلیسی
Intrigue, Scheme
فرهنگ معین
(دَ س) [ع. دسیسه] (اِ.) حیله و مکر.
دسیسه بازی
(~.) [ع - فا.] (اِمر.) دست زدن به دسیسه های گوناگون برای دست یافتن به هدف.
فارسی به عربی
فارسی به آلمانی
حل جدول
فرهنگ عمید
مکر و حیلۀ پنهانی، کاری که پنهانی و از روی مکر و دشمنی انجام بدهند،
مترادف و متضاد زبان فارسی
پنهانکاری، تبانی، تلبیس، توطئه، دستان، دوزوکلک، فتنهانگیزی، فریب، نقشه
فرهنگ فارسی هوشیار
آنچه از دشمنی که پنهان شده باشد، مکر و حیله را گویند
معادل ابجد
413